به گزارش روابط عمومی پویش ملی در بهشت؛ این مجموعه پژوهش های قرآنی، با قلم دکتر فرهاد ترابی، معاون فرهنگی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های استان البرز، کوشیده است تا بسته های زندگی ساز، از شیوه نامه های زندگی نمازگزاران راستین، در اختیار مشتاقان قرار دهد.

قسمت چهارم (پایانی)

مدیریت قوای جنسی

«وَ الَّذينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ»  و كسانى كه دامن خود را [از آلودن به گناه جنسی] پاس می دارند. 
 «إِلاَّ عَلى‏ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومينَ»  مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت‏] مورد نكوهش نيستند. 
«فَمَنِ ابْتَغى‏ وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ»  و هر كس پا از اين [حدّ] فراتر نهد، آنان همان از حدّ درگذرندگانند. 
 با توجه به این که این آیات، عیناً، در شیوه نامه زندگی2، با عنوان " مدل زندگی مؤمنانه" بیان گردیده است، شما گرامیان را به همان جا ارجاع می دهم.

کیمیای امانتداری و اکسیر وفای به عهد  

«وَ الَّذينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ»  و كسانى كه امانتها و پيمان خود را مراعات می کنند.

این آیه نیز، در پژوهه "مدل زندگی مؤمنانه" تبیین گردید، مراجعه بفرمایید.

گواهی صادق

«وَ الَّذينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ» و آنان كه بر شهادت هاى خود ايستاده‏ اند. 

برای اثبات یک جرم، در قانون شریعت، سه روش وجود دارد: بیّنه، سوگند و اقرار مجرم.

گواهی شاهدان صادق در امور قضایی، نیرومندترین بیّنه ای است که بیش تر قوانین امروزی در امور کیفری به رسمیت شناخته اند.

نکته نخست، آن است که گواهان می بایست دارای ویژگی های کمال از قبیل: بلوغ، عقل، ایمان و ملکه بازدارندگی از گناه باشند؛ و گواهی وی نه سودی برای او در برداشته باشد، و نه زیانی را از وی بزداید؛ هم چنین، شاهد نباید خصومت دنیوی با طرف دعوا داشته باشد.

نکته دوّم، آن است که معیار برای گواهی دادن، می بایست قطعی و یقینی باشد، یعنی، مستند به حسّ دیدن و شنیدن خود شاهد باشد، نه از روی حدس و گمان؛ به این معنا که واقعه مورد گواهی را با چشم خود دیده، یا با گوش خود شنیده باشد. (نک: تحریرالوسیله، ج2، ص441) 

نکته سوّم، این است که در مسأله گواه بودن دو مرحله وجود دارد: نخست، تحمّل شهادت؛ یعنی، دیدن یا شنیدن جرم. مانند این که کسی از ما بخواهد که جرمی را ببینیم یا بشنویم؛ در این صورت، بر ما واجب نیست که شاهد صحنه باشیم، هر چند خوب و پسندیده است؛ دوّم، ادای شهادت است که اگر صحنه را دیده یا شنیده باشیم، در صورت احضار قاضی پرونده، بر ما واجب خواهد بود که در محکمه حاضر شده، و شهادت دهیم.

قیام به شهادت در این آیه، همه این شرایط و اجزا را در بر می گیرد. شهادتی بر پایه انصاف، وظیفه، و بر اساس آگاهی و حسّ شنیداری یا دیداری، بی آن که حبّ و بغض و احساسات و عواطف، یا سود و زیان شخصی در میان باشد.  

پاسداری دو سویه ی نماز

«وَ الَّذينَ هُمْ عَلى‏ صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ»  و كسانى كه بر نمازشان مداومت مى‏ ورزند. 

این ویژگی نیز، به گونه ای گسترده در پژوهه مدل زندگی مؤمنانه بیان گردید. 

فرجام  نمازداران

پذیرایی مادی و معنوی

« أُولئِكَ في‏ جَنَّاتٍ مُكْرَمُون‏ » آنان در باغ هاى بهشتى (پذيرايى و) گرامى داشته مى‏ شوند. 

کاربرد واژه   أُولئِكَ در این آیه، که به معنای آنان است، به منظور پاسداشت از مقام نمازگزاران راستین است. زیرا در اینجا، اسم اشاره اینان مناسب به نظر می رسید، و این جابجایی در زیبایی شناسی زبان فراوان به چشم می خورد.

در این آیه، نمازگزاران را دارای دو نعمت معرفی می کند: نعمت مادی جَنَّات؛ یعنی، باغ ها، و دیگری، نعمت معنوی إکرام ، یعنی، احترام و بزرگداشت. بدیهی است که اگر پذیرایی در یک میهمانی، با توهین و تحقیر همراه باشد، هیچ کامه و خوشی در بر نخواهد داشت، و همیشه با تلخکامی یاد خواهد شد؛ ولی اگر در یک خانه محقّر، نزد یک مهماندار ساده و بی آلایش، و سرشار از مهر و احترام، با کمترین امکانات پذیرایی شویم، بسیار دلپسند و خاطره انگیز خواهد بود. نمازگزاران راستین، در باغ های فراخنا و ماندگار فردوس، از هر دو پذیرایی مادّی و معنوی برخوردارند.