به گزارش روابط عمومی پویش ملی در بهشت؛ مجموعه پژوهش های قرآنی با عنوان شناسنامه پارسایان با قلم دکتر فرهاد ترابی، دکترای علوم و قرآن و حدیث و معاون نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های استان البرز منتشر شد.

قسمت بیست و ششم: جاودانگی دوزخ

«يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجِينَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيم» ( مائده / 37 )؛ مى ‏خواهند كه از آتش بيرون آيند، در حالى كه از آن بيرون آمدنى نيستند، و براى آنان عذابى پايدار خواهد بود.

نظریه جاودانگی ماندگاری گروهی از کافران عنود، در آتش دوزخ، نظریه ای است که در میان عقاید شناسان و مفسران قرآن امری مسلم دانسته شده، (طوسی، محمدبن الحسن، بی تا، التبیان فی تفسیرالقرآن، ج2، ص 524؛ رازی، فخرالدین، 1320ق، تفسیر مفاتیح الغیب، ج)

آیا جاودانگی کیفرهای دوزخ برای گناهان محدود و زودگذر دنیوی با عدل الهی سازگاری دارد؟

پاسخ عقایدشناسان اشعری در برابر این سؤال روشن است، زیرا در نگاه آنان، خرد بشری توانایی درک و داوری درباره زشتی و زیبایی افعال الهی را ندارد، و نیک آن است که شارع آن را نیک بداند، و زشت آن است که شارع آن را زشت معرفی کرده باشد؛ بنابراین، اگر خداوند همه انسان های صالح را جاودانه در دوزح عذاب کند، عین عدل است، تا چه رسد که بخواهد کافران عنود را برای همیشه درآتش بسوزاند، و قضاوت درباره این مجازات سخت الهی، درحوصله دانش ما نبوده، و ورود ما به حوزه افعال الهی، نه ممکن، و نه رواست؛ و خلاصه آن که هرچه آن خسرو کند، شیرین بود. اما با توجه به این که دانشیان عدلیه، حسن و قبح افعال را عقلی، و رفتار های خداوندگار را قابل درک برای بشر دانسته اند، و نیز، براین باورند که خداوند جز به نیکی فرمان نمی دهد، و جز از بدی باز نمی دارد، ناگریز از پاسخگویی به این پرسش اند. 

عدلیه، اجمالاً، براین باورند که کیفرهای جهان واپسین از نوع مجازات های جزایی قراردادی که در جوامع بشری وضع شده اند، نمی باشد. این گونه قوانین کیفری به منظور ایجاد امنیت در زندگی اجتماعی تدوین می شود و با اصلاح و تجدیدنظر در قانون قابل تغییر است. امّا مجازات های اخروی رابطه تکوینی قوی تری با گناهان دارند ومیان جرم و کیفر رابطه عینیت حکمفرماست، بدین معنا که پاداش و کیفر در آخرت پیکرواره [تجسم] خود عمل آن هاست . "  وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً "؛ " و آن چه که انجام داده اند، نزد خویش می یابند و پروردگارت به هیچ کسی ستم نمی کند " ( کهف\49)

نیز، در این جهان، برخی از بزهکاری ها به گونه ای است که آثار شوم آن ها ابدی است ، با این که ممکن است عمل جنایت در یک لحظه شکل گرفته باشد. مانند کور کردن چشم خود یا دیگران . هم چنین است گناهان بزرگ که آثار اخروی جاویدانی دارند که اگر با توبه یا روش جبرانی دیگری آمرزیده نشوند، ممکن است تا ابد دامنگیرگناهکاران باشند.ِ "هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ " ( نمل \90 ) ؛ " آیا جز به آن چه عمل می کرده اید ، کیفر داده می شوید".